نویسندگان: کاترین منسون
با صدور دستور قرنطینه و عدم خروج از منزل برای امور غیرضروری توسط مسئولین ایالتی و محلی، کسبوکارها و به خصوص کسبوکارهای کوچک محلی، در سراسر آمریکا شرایط دشواری را می‌گذرانند. این سازمان‌ها با استخدام 58.9 میلیون نفر در آمریکا (حدود 47.5 درصد از کل نیروی کار بخش خصوصی) برای اقتصاد ملّی ما حیاتی هستند. در سال 2014 سهم آن‌ها از تولید ناخالص داخلی(GDP) آمریکا 5.9 تریلیون دلار تخمین زده شده. (آخرین داده‌های مربوط به GDP کسب و کارهای کوچک، مربوط به سال ۲۰۱۴ می‌باشد.)
شرکت من به نام FASTSIGNS International نیز مشمول این آمار است. ما یک برند فرانچایز در واحدهای جداگانه هستیم که توسط کارآفرینان محلی اداره می‌شود. کسب‌و‌کارهایی مانند ما، پوستر و تصاویر گرافیکی برای همایش‌ها، نمایشگاه‌های تجاری، رویدادها، قفسه‌های نمایش کالا و تبلیغات را برای کسبوکارها و سازمان‌ها تأمین می‌کند. در شرایط فعلی، تقاضای این خدمات به طور ناگهانی افت کرد. اما تنها کسب‌و‌کار ما دچار این مشکل نشده. من رئیس انجمن جهانی فرانچایز نیز هستم و در هفته‌های گذشته، شاهد مشکلات کسبوکارهای کوچک صنعت فرانچایز در اثر کاهش فروش بوده‌ام که ناشی از بحران اقتصادی پیش‌بینی نشده‌ی فعلی است.
اینکه کسبوکارهای کوچک بتوانند در مقابل شیوع این بیماری تاب بیاورند، مسئله‌ی مهمی است؛ چرا که آن‌ها (ما) برای اقتصاد ملّی ضروری هستند. سؤال این است که چطور؟ آن هم در چنین بحران عجیبی! در ادامه، سه روشی که کارآفرینان می‌توانند از خودشان محافظت کنند را بیان می‌کنیم:
1. نقدینگی ایمن
یکی از چالش‌های اصلی کسبوکارهای کوچک دسترسی به پول نقد است. مدیریت کردن هر کسب‌و‌کاری پرخطر است اما کسبوکارهای کوچک در این زمینه، آسیب‌پذیرتر هستند. بنا بر اظهارات اداره‌ی کسبوکارهای کوچک دولت فدرال، تنها نیمی از کسبوکارهای کوچک، بیشتر از 5 سال عمر می‌کنند. هزینه‌های سربار مانند اجاره، دستمزد و مزایا، بخصوص در سال‌های اولیه نقدینگی بسیار کمی را برای مالکان باقی می‌گذارند. به این موارد، کم بودن درآمد از خدمات و مزایای جدید ناشی از شیوع بیماری را اضافه کنید که کارآفرینان را نابود می‌کند.
مالکان کسبوکارهای کوچک برای مقابله با این چالش کوتاه مدت، باید از فعالیت‌هایی که نقدینگی سریع فراهم می‌آورند حمایت کرده و بتواند بدهی‌ها را پرداخت کنند. در قالب یک طرح پیشنهادی با عنوان «صندوق پایدارسازی نیروی کار کسبوکارهای کوچک» وزارت خزانه‌داری، به کسبوکارهای کوچکی که قبل از وقوع بحران، قادر به پرداخت بدهی‌هایشان بودند کمک مالی می‌شود، به این شرط که طی 12 ماه پس از بحران، تعداد کارمندان به زمان قبل از بحران برسد. این برنامه، نقدینگی فوری را برای آسیب‌پذیرترین کسبوکارها فراهم می‌کند، حقوق کارمندان حفظ می‌شود و باعث می‌شود که کسبوکارها پس از برگشت مشتری، به رشد خود ادامه دهند. این قانون همچنین محدودیت وام اکسپرس انجمن کسبوکارهای کوچک را از 350هزار دلار به 1 میلیون دلار افزایش می‌دهد. به نظرم چنین طرح‌هایی ابزاری ضروری برای ثبات بازار و تسکین درد مالکان، کارگران و خانواده‌هایشان هستند.
2. تضمین دسترسی به سرمایه
برای کسبوکارهای فرانچایز ، نقدینگی تنها یکی از متغیرهای معادله است. در صنعت خدمات، مبلغ حاصل از فروش کالا، در وهله‌ی اول صرف حقوق کارکنان می‌شود. فشار وام‌های دریافت شده از اصناف کسبوکارهای کوچک، برای همه‌ی کسبوکارها متداول است و ممکن است باعث ایجاد فشار بیشتر بر روی مالکان کسب‌و‌کار شود. با کاهش تقاضا و مقررات مرخصی استحقاقی، یک پیامد محتمل و نگران کننده اخراج کارکنان است.
برای کمک به کسبوکارهای کوچک برای پرداخت حقوق کارکنان و پوشش دادن هزینه‌هایشان (مانند مرخصی بیماری، حق عائله مندی و درمان و بازپرداخت وام)، یک طرح فرویتی مربوط به مشاغل کوچک، در دستور کار است. به نظر من 300 میلیارد دلار پیشنهادی برای بازگرداندن امنیت اقتصادی، اعتماد به نفس و استقامت کاربر(RESCUE) مشابه قانون مشاغل مصوب سال 2020 است. در این طرح، انجمن کسبوکارهای کوچک، به مدت یکسال از تمام هزینه‌ها برای دهنده و گیرنده‌ی وام چشم‌پوشی می‌کند و ضمانت 90 درصدی همه‌ی وام‌ها (با هر اندازه‌ای) را تقبل می‌کند. همچنین این قانون، محدودیت وام اکسپرس انجمن کسبوکارهای کوچک را از 350000 دلار به 1 میلیون دلار افزایش داده و در بحبوحه‌ی بحران فعلی سلامت، به کسبوکارهای محلی، مجالی برای بقا و نگهداری کارکنان‌شان می‌دهد.
3. مشارکت با سیاست‌گذاران
طرح‌های پیشنهادی که خواستار بیلیون‌ها دلار پول برای کمک به کسبوکارهای کوچک هستند، بسیار زیادند و ممکن است برای ما که در شهرهای خودمان و با کیلومترها فاصله از پایتخت کار می‌کنیم، غیرقابل دسترس باشند. اما شنیده شدن صدای ما در این لحظات بحرانی، بسیار مهم است. ما نباید اجازه دهیم تا کسبوکارهای بزرگ در هنگام شرایط اضطراری یا در سیاست گذاری‌های اقتصادی مؤثر بر کسبوکارهای کوچک، به جای ما صحبت کنند.
می‌توان اینکار را به صورت انفرادی و یا با همکاری سایر کارآفرینان انجام داد؛ چرا که راه های مشارکت در سیاست گذاری، بسیار زیادند. از شبکه‌های اجتماعی گرفته تا نوشتن نامه، ایمیل و تلفن زدن. مهم‌تر از روش ارسال پیام، محتوای آن است که: «کسبوکارهای کوچک رگ‌های خونی جامعه و اقتصاد ما هستند و برای عبور از این بحران به کمک نیاز دارند.»
کسبوکارهای کوچک جوامع ما، رشد اقتصادی و اشتغال اقتصادهای محلی را تأمین می‌کنند و همینجاست که شیوع این بیماری، بیشترین تأثیر را روی مردم آمریکا می‌گذارد. از کافی شاپ‌ها و رستوران‌ها گرفته تا باشگاه‌ها و فروشگاه‌های حیوانات خانگی، همگی تعطیل شده و دوستان و خانواده‌مان در حال بی‌کار شدن هستند.
زمان اقدام فرا رسیده است. ضمن ادامه‌ی اعتراضات، توجه داشته باشیم که پیشگیری، تأثیر بسیار بیشتری از درمان دارد. در این فضا، تدبیر کردن به همان اندازه برای مالکان کسبوکارهای کوچک مفید است که برای حامیانشان. صنعت فرانچایز در حال از دست دادن 26500 کسب‌و‌کار کوچک در اثر کویید-19 است و قانون‌گذاری اشتباه، می‌تواند این تعداد را به 33000 افزایش دهد. این رقم برای کسبوکارهای خارج از صنعت فرانچایز می‌تواند بیشتر هم باشد. اکنون مهم‌ترین اقدام برای نجات یافتن، دسترسی به سرمایه‌ی مورد نیاز و حداکثر کردن نقدینگی است که اینکار را از طریق رساندن پیام خود به قانون‌گذارانی که کلیددار آینده‌ی اقتصادی ما هستند، انجام خواهیم داد.
کاترین منسون مدیرعامل شرکت FASTSIGNS International و رئیس انجمن جهانی فرانچایز است.
منبع | مترجم: زهرا مرادی
این مقاله در شماره ی زیر منتشر شده است:
